“یکی ازعالمان شهرتهران نقل میکند:درنجف اشرف طلبه بودم.

خبراوردندکه پدرت فوت کرده<وچون ازعلما بوده> جنازه اورابه

نجف آوردندو اورا دفن کردیم.

چندروزی ازدفن او گذشته بودکه درعالم خواب به حضورپدرم

رسیدم ودیدم ناراحت است ،تعجب کردم که چرا کسی که

هفتاد سال راه دین را رفته باید ناراحت باشد پرسیدم :چراشما

را بی نشاط می بینم؟

گفت:من هجده تومان به مشهدی تقی نعلبند بدهکارم، مرا

گرفته اند و نمی گذارند به سر جایم بروم.

ازخواب بیدارشدم نامه ای به برادرانم نوشتم که ببینند این

مشهدی تقی نعلبند کیست؟و آیا پدرمان به او بدهکار بوده

یا نه؟مدتی بعد جواب نامه آمد که ما نزد مشهدی تقی نعلبند

رفتیم و گفتیم:چیزی از پدر ما طلب داشتی؟گفت:آری18

تومان طلبکار بودم. گفتیم:چرا نیامدی طلب خود را بگیری؟

گفت:پدرتان باید در دفترش می نوشت.

بالاخره ما آ ن بدهی را پرداخت کردیم….”

خدایا یاری امان ده دینی بر دوشمان باقی نماند چه از

حق الناس و چه از حق الله….

منبع:نگاهی به حق الناس ص27-26،کتاب روزی حلال

ص207