“مرحوم حاج شیخ محمد حسین زاهد،استاد آیت الله مجتهدی تهرانی

که قبل از آیت الله تهرانی طلاب و حوزه ی علمیه را اداره می کردند

انسانی زاهد ساده زیست و با پشتکار بودند.

ایشان فرزند مرحوم میرزا علی اصغر بودند،مرحوم میرزا علی اصغر که هر

چه فرزند برای او متولد می شد فوت می کرد،بعد از توسل به محضر

امام زمان (عج الله تعالی فرجه) و درخواست اولاد صالح پدر مرحوم

زاهد می شوند،مرحوم زاهد قبل از دوران طلبگی به شغل نفت فروشی

اشتغال داشتند و در همان زمان،هرشب خمس اموال خود را می پرداختند

و در اواخر عمر هم هنوز برخی به ایشان شیخ حسین نفتی می گفتند.

از اساتید مرحوم شیخ محمد حسین،مرحوم شیخ علی رشتی بودند که در

دوره ی سال روزه بودند ودر زهد و عبادت زبانزد خاص و عام بودند،ایشان

صبح تا ظهر مردم و بازاری ها را مطابق شخصیت خودشان نصیحت می کردند

و تمام ماه رمضان را در مسجد احیاء می گرفتند.

شخصی خواب دیده بود به کسانی که در احیاء ایشان شرکت داشتند

هنگام خروج برگه ای داده می شود که رویش نوشته بود:«این ورقه ی

برائت و دوری ازجهنم است».

مرحوم شیخ محمد حسین زاهد ،زاهدی واقعی،عالمی متواضع و

مردی الهی بودند و خیلی ساده و بدون تکلف و تکبر بودند.مردم و طلاب

وقتی می دیدند علم و عمل شیخ یکی ست ،با شوق و اشتیاق خاصی

اطرافشان جمع می شدند و آن مرحوم به تربیت علمی و عملی آنها

می پرداخت.”

منبع:کتاب آداب الطلاب،نویسنده شاکر بر خورداری /  طلبه فعال کلاس

شهید ثانی رحمة الله علیه خانم زهرا گلزار حیدری