رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید:

اگر کسی کمترین چیزی را که بدهکار است و دیگری به

او حق دارد،برگرداند،خداوندمتعال میان او و آتش جهنم

به اندازه فاصله آسمان وزمین ،فاصله قرارمی دهد ؛بلکه

درروزقیامت او رادر زمره شهیدان راه حق به شمار می آورد.

درحدیثی می فرماید:در بهشت مکان هایی از نور ،با

دیوارهای طلاوآویزهایی ازدرّ یاقوت وقبّه هایی ازمشک و

ز غفران است که هرکسی که آن را می بیند ،آرزوی آن را

می نماید؛از حضرت پرسیدند:این مکان از آن کیست؟

حضرت فرمود:از آن کسی است که از تصرّف در مال مردمان

توبه کند واموال مردمان را به آنان باز گرداند؛زیرا،هر کس یک

درهم از اموال مردم رابر گرداند،ارزش آن بیشتر از شب زنده داری

و روزه گرفتن است وفرشته ای از آسمان ندا می دهد:

ای بنده خدا عمل خویش را دوباره آغاز کن که خدای متعال همه ی

گناهان قبل تو را بخشید.

اما در باره رذیله ی اخلاقی حسادت امیر المومنین حضرت علی

علیه السلام فرمایند:"حسودپیوسته مریض است". (غررالحکم.ص85)

  و نیز می فرمایند:"بزرگترین وسیله ای که شیطان با آن شکار

می کند(بزرگترین دام شیطان)حسادت است.” (غررالحکم.ص6796)

و چه زیبا می فرمایند:"عجیب است که حسودان ازسلامتی بدن خویش

غافلند.” (نهج البلاغه.ص216)

اما یاد خدا که بسیار سفارش به آن شده ایم، در این باره امام حسن

عسکری علیه السلام می فرمایند:"خدارا بسیار یادکنید و همیشه

به یاد مرگ باشید و قرآن را بسیار بخوانید.” (میزان الحکمه.ح21781)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیزمی فرمایند:"هرلحظه ای بر فرزند

آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد،روزقیامت حسرتش را می خورد.”

(کنز الاعمال. ح1819)

باز سخن از چیزی ست که قبولی همه ی اعمال بستگی به آن دارد

آری از نماز اول وقت سخن می گویم و چه زیبا شیخ حسنعلی نخودکی

اصفهانی رحمة الله علیه در این باره سخن می گوید.

“شیطان پیوسته و تازمانی که مومن نماز های خود را اول وقت بخواند

از او هراسان وترسناک است،ولی چون آدم و انسان نماز خود را

ضایع کند شیطان بر او جسور می شود و او را در گناهان بزرگ می افکند.

یعنی تا وقتی که انسان نمازاول وقت می خواند،شیطان براو حاکمیت

ندارد.” (اسرارالصلوه.شیخ نخودکی.ص58)

  و مولا علی علیه السلام هم می فرمایند:"اگر نماز گزاربداند که 

چقدرازرحمت(خداوند) او راگرفته، سرش را از سجده بر نمی دارد.”

(غررالحکم.ص261)

معبودا بذر یادت را در دلمان بکار و ما را تنها عاشق خودت گردان.

از خانم حاتمی طلبه ی سال دوم کلاس سید رضی رحمة الله علیه

به خاطر جمع آوری این احادیث زیبا نهایت تشکر را دارم.

 

یاد یکی از طلبه های خیلی خوبی افتادم که الان کربلاست،قبل از

 

رفتنش تعدادی ازاحادیثی که بسیار زیبا هستند و به کار بردنشون

 

در زندگی، می تونه سعادت هر دو جهان را برامون رقم بزنه رو آماده

 

کرده بود تا طلبه ها بتونند از اونا در تعطیلات نوروز استفاده کنند،به

 

پاس تلاشش، اونا رو در وبلاگ عطر چفیه ها قرا می دم تا بقیه ی 

 

دوستان گلم هم ازشون بهره مند بشن.

 

خانم حاتمی عزیز ان شاءالله در کربلا نائب الزیاره ی همه ی دوستان

 

گل باشی و ما رو از دعای خیرت فراموش نکنی.

 

یکی از چیزای که خیلی باید حواسمون رو در هر مجلسی جمع کنیم

 

تا خدای ناکرده اون رو انجام ندیم غیبت هست.

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:"اگر درمیان جمعی بودی

 

و از کسی غیبت شد، او را یاری کن و آن جمع را از غیبت کردن بازدار و

 

از میانشان برخیز و برو.” (کنزالاعمال.ج3.ص586.ح8028.)

امام باقر علیه السلام هم می فرمایند:"کسی که در حضور او از برادر

 

مومنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد،خداونددردنیا وآخرت او رایاری

 

دهد و کسی که درحضور او ازبرادرمومنش غیبت شود و او با آن که

 

می تواند یاریش کند به یاری او برنخیزد و ازاو دفاع نکند،خداوند او را

 

دردنیاو آخرت نیست گرداند."(ثواب الاعمال.ص148)

 

راستی حواسمون به چیزی که جرمش صغیر، اما جُرمش کبیره

 

هم باشیم،درسته ،از زبان حرف می زنم.

باز امام باقر علیه السلام می فرمایند:"به راستی که آن زبان کلید

 

همه ی خوبی و بدیهاست، پس سزاواراست که مومن بر زبان خود مهر

 

زند ،همان گونه که برکیسه طلا ونقره ی خودمهر می زند. “

 

(تخف العقول.ص298)

  سید الساجدین امام سجاد علیه السلام نیز می فرمایند:"حق زبان

 

دورداشتن آن از زشت گویی،عادت دادنش به خیر و خوبی ،ترک گفتار

 

بی فایده ونیکی به مردم و خوشخویی درباره ی  آنان است.”

 

(بحارالانوار،ج75.ص41)

امام باقرعلیه السلام هم در حدیثی زیبا می فرمایند:"هیچ کس تا

 

زبانش را از گناه نگه ندارد، از گناهان درامان نیست.”

 

(بحارالانوار.ج75.ص17)

  و اما مسخره کردن که امام سجاد علیه السلام در باره ی این رذیله ی

 

اخلاقی زشت می فرمایند:"گناهانی که باعث نزول عذاب می شوند

 

عبارتند از:ستم کردن شخصی از روی آگاهی،تجاوز به حقوق مردم و

 

دست انداختن و مسخره کردن آنهاست.” (معانی الاخبار.ص 270)

  و نیزپیامبر مهربانی ها صلی الله علیه و آله می فرمایند:"کسی که

 

مومنی را تحقیر کند،خداوند اورا خوار و ذلیل خواهدکرد.”

 

(امالی الطوسی.ص182)

  و چه زیبا لقمان حکیم هم به پسرش می گوید:"ای پسرم هیچ کس

 

را به خاطر کهنه بون لباسش مسخره نکن ،همانا پروردگار تو و او یکی

 

است.” (بحارالانوار.ج960.ص47)

 

خدایا ،خوش به حال کسی که همیشه تو را به خاطر دارد و هر کاری را

 

انجام نمی دهد.دستمان را مثل همیشه بگیر.